572'deki Vizigotik istilasının ardından Cordoba'da San Vicente'ye adanmış bir kilise inşa edilmiştir. Ancak 711 yılındaki Mağribi fethinden sonra kilise ibadet için Hıristiyanlar ve Müslümanlar arasında bölünmüştür. 784 yılında Emir Abd al-Rahman, Cordoba Ulu Camii'nin inşasına yer açmak için kilisenin yıkılmasını emretti. Bu, 200 yılı aşkın bir süreye yayılan anıtsal bir projenin başlangıcı oldu.
Cordoba Camii'nin tarihçesi açıklandı
San Vicente Bazilika'nın kökenleri ve dönüşümü
Cordoba Camii'nin inşası
- yüzyılda Cordoba Camii'nin inşasına 785 yılında Cordoba'nın ilk Emevi Halifesi I. Abderraman döneminde başlanmıştır. Cami başlangıçta kuzeyden güneye sıralanmış on bir neften oluşuyordu ve Roma ve Vizigotik sütun ve başlıkları içeriyordu. Özellikle güneye doğru olan yönü, muhtemelen coğrafi kısıtlamalar nedeniyle Mekke'ye doğru olan ortodoks yönünden sapmıştır. Bu erken dönem inşaatı, at nalı kemerler ve alternatif taş ve tuğla işçiliği gibi temel özellikleri ortaya koyarak İslam mimarisi kimliğin temelini oluşturmuştur.
Cordoba Camii'ne Yapılan İlaveler
Emir Abd al-Rahman ve sonraki Emevi hükümdarları döneminde Cordoba Ulu Camii şekillenmiştir. Cami, merkezi avlusu, şadırvanı ve portakal bahçesi olan büyük bir Hipostil Salonu'na sahipti. Birkaç genişleme geçirmiştir. İlk genişleme 833 ve 848 yılları arasında Abd ar-Rahman II tarafından gerçekleştirilmiştir. Abd ar-Rahman III 951 ve 952 yılları arasında kuzey tarafını genişletmeye devam etti. El-Hakem II 961 yılında güney tarafını genişletmiş ve son olarak El-Mansur 987 ve 988 yılları arasında doğu tarafını genişletmiştir. Müslüman yönetimi altındaki son genişletme çalışması, camiyi doğuya doğru yanal olarak genişleten ve hem avluyu hem de ibadet salonunu uzatan El-Mansur döneminde yapılmıştır.
Katedral dönüştürme
Cordoba 1236 yılında Hıristiyanlar tarafından yeniden ele geçirilmiştir. Cami hiçbir zaman yıkılmamış olmasına rağmen tekrar kiliseye dönüştürülmüştür. Yüzyıllar boyunca yapıda çeşitli değişiklikler ve eklemeler yapılmıştır. Özel patronlar binanın iç kısmına birkaç şapel inşa etmişlerdir. 1258 yılında inşa edilen San Felipe ve Santiago Şapeli kayıtlara geçen en eski şapeldir. Sonraki yüzyıllarda Villaviciosa ve Kraliyet Şapelleri gibi ek şapeller eklenmiş ve 15. yüzyılın sonlarında cami kemerlerinin Gotik kemerlerle değiştirilmesi gibi önemli değişiklikler yapılmıştır.
16-18. yüzyıllarda yapılan değişiklikler ve eklemeler
- yüzyılda, şehir meclisinin muhalefetine rağmen, bir Rönesans katedrali nef ve transeptinin inşasıyla camide önemli değişiklikler yapılmıştır. Piskopos Alonso de Manrique tarafından başlatılan ve daha sonra mimarlar Hernan Ruiz I, Hernan Ruiz II ve Juan de Ochoa tarafından denetlenen bu proje, Gotik ve Maniyerist unsurların caminin yapısına dahil edilmesine yol açtı. Ayrıca, 1589 yılındaki bir fırtınada hasar görmesinin ardından eski minarenin etrafına Rönesans tarzı bir çan kulesi inşa edilmiştir.
Restorasyon çalışmaları ve UNESCO Dünya Mirası tanımı
- ve 20. yüzyıllar boyunca, Cami-Katedral'in mimari bütünlüğünü korumak ve geliştirmek için kapsamlı restorasyon çalışmaları yürütülmüştür. 1816'da orijinal mihrabın ve 1991'de çan kulesinin restorasyonu gibi 2014'te tamamlanan restorasyon projeleri, alanın tarihi önemini korumayı amaçlamıştır. 1984 yılında Cami-Katedral, kültürel ve mimari önemi göz önünde bulundurularak UNESCO Dünya Mirası Alanı ilan edilmiştir. Rönesans katedralinin transepti ve korosu 2006 ve 2009 yılları arasında restore edilerek, sitenin mirasını koruma konusundaki kararlılığın devam ettiğini göstermiştir. Bu restorasyon girişimleri, İspanya'da İslami dönem yapılarını korumayı amaçlayan daha geniş kapsamlı koruma çabalarını yansıtmaktadır.
